Δολώματα:

Παίρνουμε γαρίδες ανάλογα με το μέγεθος τουαγκιστριού. Τις καθαρίζουμε.
Τις βάζουμε σε μια εφημερίδα ή περιοδικό τις ρίχνουμε αρκετό αλάτι και την βάζουμε στον ήλιο ώστε να βγάλουν τοζουμί τους, (αν μπορείτε κρατήστε και το ζουμί) . Μετά βάζουμε αλάτι και τιςξαναβγάζουμε στον ήλιο....

για 10 – 20 λεπτά αναποδογυρίζουμε κάθε 10 λεπτά περίπου!.Τις περνούμε τις βγάζουμε από την εφημερίδα της βάζουμε σε ένα μπολ και τηςρίχνουμε λίγο λάδι ώστε όταν πέσουν μέσα στο νερό να μαλαγρώσει η περιοχή καινα μαζευτούν ψάρια. Μπορεί ακόμα να μπουν σε κιούρτο, σε παραγάδι, σε πεταχτάρικαι σε καλάμι.

Bigattini: Σαν bigattiniχαρακτηρίζουμε συνήθως τις προνύμφες κάποιων συγκεκριμένων ειδών μύγας. Κατάτην διαδικασία παραγωγής οι μύγες αποθέτουν τα αυγά τους πάνω σε κρέας και στησυνέχεια αυτά εξελίσσονται σε μικρά σκουληκάκια, τα bigattini. Όταν μεγαλώσουναρκετά ψάχνουν ένα θερμό και στεγνό μέρος για να μεταμορφωθούν σε μύγες. Κατάτην διάρκεια αυτής της διαδικασίας, το δέρμα τους γίνεται ολοένα και πιο καστανό,μέχρι στο τέλος να γίνει σχεδόν μαύρο. Στο στάδιο αυτό εξελίσσεται μέσα στοσακούλι η μύγα η οποία αργότερα θα εξέλθει. Εφόσον τελειοποιηθεί εξέρχεται καιο κύκλος της ζωής της ξεκινάει από την αρχή.

Η παραγωγή τωνbigattini είναι συνυφασμένη με την παρουσία μιας δυσάρεστης μυρωδιάς . Από τηνστιγμή που υπάρχουν σε αφθονία στα καταστήματα ειδών αλιείας, δεν είναι πλέοναναγκαίο να τα παράγουμε εμείς οι ίδιοι.

Τα πίνκυς (pinkies). (δεξιά στην εικόνα) είναι μικρά bigattiniτα οποία χρησιμοποιούνται για μικρά ψάρια και σε κρύο νερό. Μερικοίχρησιμοποιούν τα πίνκυς στην μαλάγρα και ψαρεύουν με bigattini . Τα πίνκυς δενχώνονται τόσο γρήγορα στον βυθό και ελκύουν έτσι καλύτερα τα ψάρια. Εκτός αυτούτα bigattini πάνω στο αγκίστρι τραβούν περισσότερο το ενδιαφέρον των ψαριώνλόγω μεγέθους.

Τα Κάστερ είναι bigattini, τα οποία έχουν φτάσει στο στάδιο εξέλιξης της μύγας,και από τα οποία θα εξέλθουν αργότερα οι τελειοποιημένες μύγες. Όσο πιο σκούροείναι το χρώμα των Κάστερς, τόσο πιο προχωρημένο είναι το στάδιο εξέλιξής τους. Γι’ αυτό τα ανοιχτόχρωμα καστανά Κάστερς είναι κατάλληλα για δόλωμα. Όσοσκουραίνει το χρώμα τους γίνονται πιο ελαφρά και επιπλέουν πάνω στο νερό.

Σεπερίπτωση που το σώμα των bigattini γίνει καφέ και μαλακό ,δεν πρόκειται γιαΚάστερς αλλά για ψόφια bigattini .
Με αυτά δεν μπορούμε να πιάσουμε ψάρια.
Θα πρέπει να τα απομακρύνουμε .

Μύδια..... ένα ωραίο Δόλωμα.

Να έναs ωραίοs τρόποs με τον οποίο μπορούμενα δολώσουμε το μύδι μαs.

Αφού βγάλουμε μερικά μύδια από την θάλασσα( συνήθωs τα βρίσκουμε κολλημένα στα τσιμέντα στα λιμάνια, η σε παλιά προσαραγμέναπλοία) διαλέγουμε φίλοι μου τα πιο μεγάλα και τα ανοίγουμεμε ένα μαχαίρι κοφτερό.
Παίρνουμε το εσωτερικό του μυδιού και το δολώνουμε σε αγκίστρι Νο 3 η 4παπαγαλέ.
Παίρνουμε το άδειο τσόφλι από το μύδι και βάζουμε το αγκίστρι μαs δολωμένο μέσα.
Σίγουρα στα μύδια που βγάλαμε θα υπάρχουν και μικρότερα τα οποία τα ανοίγουμεκαι παίρνουμε το δόλωμα τουs.
Το δόλωμα από τα μικρά μύδια (3η 4 τεμ) το βάζουμε και αυτό μέσα εκεί στο τσόφλιπου έχουμε το δολωμένο αγκίστρι μαs.
Κλείνουμε το μύδι μαs και από εκεί που θα βγει το παράμαλλο μαs το σπάμε λίγομε ένα πενσάκι για να φαίνετε το πλημυρισμένο με μύδια μύδι μαs.
Στην συνέχεια με μια κλωστή μαύρη απο αυτέs τηs νοικοκυράs το δένουμε για ναμην μαs ανοίξει {Βάλτε διπλή κλωστή για να είναι πιο γερό το δέσιμο και πριν δέσετεχαράξτε το μύδι για να σταθεί η κλωστή} .
Το μύδι μαs είναι έτοιμο για ψάρεμα.
Είναι ένα ωραίο δόλωμα για τσιπούρεs και όχι μόνο.
Και μιας και έρχεται και Φεβρουάριος και όλο και κάποια αλανιάρα θα μας επισκεφτεί.
Καλά ψαρέματα.

Χρήση και συντήρηση των δολωμάτων

Τα δολώματαπου επιλέγουμε να χρησιμοποιήσουμε για το ψάρεμα μας είναι ένας από τουςκαθοριστικούς παράγοντες που παίζουν ρόλο για ένα επιτυχημένο αποτέλεσμα.

Οι επιλογέςπου έχουμε ανάμεσα σε αυτά που κυκλοφορούν στο εμπόριο είναι πάρα πολλές αλλάείναι πάντα οι σωστές?

Πολλά έχουνλεχθεί σχετικά με τα δολώματα και πολλοί δικαίως υποστηρίζουν ότι το καλύτεροδόλωμα είναι αυτό που υπάρχει στον συγκεκριμένο τόπο που θα επιλέξουμε ναψαρέψουμε. Αυτό όμως δεν είμαστε σε θέση να το γνωρίζουμε εκ των προτέρων ότανπάμε σε κάποιο μέρος για πρώτη φορά, εκτός και αν είμαστε διατεθειμένοι νακρατάμε και μια μάσκα με πέδιλα για να κάνουμε επιτόπου αυτοψία.

Απ όλα αυτάτα δολώματα που κυκλοφορούν στο εμπόριο μερικά δουλεύουν καλύτερα σε βυθούς πουτο μεγαλύτερο μέρος τους αποτελείται από άμμο, ενώ κάποια αλλά έχουν καλύτερααποτελέσματα σε μικτούς βυθούς.

Σε μιαπαραλία δηλαδή που ο βυθός της αποτελείται κυρίως από άμμο είναι λάθος επιλογήνα δολώσουμε φαραώ. Το συγκεκριμένο σκουλήκι συναντάται και ζει συνήθως σεβραχώδη βυθό ή σε τραγάνες και τα ψάρια το γνωρίζουν αυτό καλύτερα από εμάς.Οπότε σε έναν αμμώδη βυθό, όσο καλοδολωμένος και αν είναι ο φαραώ στο αγκίστριμας σίγουρα θα παραξενέψει το ψάρι γιατί δεν έχει μάθει να τον βρίσκει εκεί.Στο ψάρεμα βέβαια δεν είναι τίποτα απόλυτο και πάντα στον κανόνα υπάρχουν οιεξαιρέσεις.

Ένας άλλοςτρόπος που θα μας βοηθήσει στην σωστή επιλογή του δολώματος είναι το είδος τουψαριού που θέλουμε να πιάσουμε.

Αν δηλαδήστοχεύουμε στις μουρμούρες και γνωρίζουμε ότι κάποια παραλία κρατάει από αυτές,δεν νοείται να μην έχουμε στα δολώματα της επιλογής μας μαύρο θηκαρίσιο,αμερικάνο ή καραβιδάκι.

Ορισμέναπάλι δολώματα δεν είναι τόσο αποτελεσματικά όλες τις εποχές του χρόνου και δεντα προτιμούν τα ψάρια για διάφορους λόγους π.χ είτε γιατί είναι αυγωμενα είτεγιατί δεν έχουν μάθει να τα βρίσκουν την συγκεκριμένη εποχή.

Απόπροσωπική εμπειρία έχω παρατηρήσει ότι οι τσιπούρες την εποχή που είναιαβγωμενες δύσκολα τρώνε σε ένα μεγάλο και σκληρό δόλωμα (π.χ καβουράκι,ολόκληρη μάνα ή ένα μεγάλο κομμάτι φαραώ) ενώ αντιθέτως αν χρησιμοποιήσουμεκάποιο σκουλήκι θα έχουμε καλύτερα αποτελέσματα.

Δεν αρκείόμως μόνο να κάνουμε τη σωστή επιλογή δολώματος. Είναι εξίσου σημαντικό να ταεκμεταλλευτούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Δηλαδή είναιανώφελο να ψαρεύουμε την ημέρα σε ένα βυθό γεμάτο λιάνωμα και να χρησιμοποιούμεμαλακά δολώματα και σκουλήκια. Πριν το δολωμένο μας αγκίστρι φτάσει στον βυθόθα το έχουν καθαρίσει τα μικρόψαρα. Πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε όμως μιατέτοια κατάσταση?

Ο μόνοςτρόπος είναι να βάλουμε μεγάλα και σκληρά δολώματα όπως μια ολόκληρη μάνα ηφιλέτο από καλαμάρι η σουπιά.

Κάτι άλλοπου πρέπει να προσέξουμε είναι η σωστή παρουσίαση του δολώματος στο αγκίστριμας.

Αν δηλαδήχρησιμοποιήσουμε σκουλήκια θα προτιμήσουμε να τα δολώσουμε ολόκληρα με τηνβοήθεια της βελόνας και θα αφήσουμε ένα εκατοστό περίπου από το αρπαδι νακινείται ελεύθερο για να προκαλεί το ενδιαφέρον των ψαριών.

Παρακάτω θαεξετάσουμε τα πιο γνωστά δολώματα αναφέροντας ποια ψάρια τα προτιμούν, πώςμπορούμε να τα συντηρήσουμε ή να τα διατηρήσουμε ζωντανά, σε ποιους βυθούςδουλεύουν καλύτερα και ποιες εποχές.

Φαραώ

Θα ξεκινήσωαπό τον βασιλιά των δολωμάτων ο οποίος έρχεται πρώτος στις προτιμήσεις τωνπερισσότερων ψαράδων αφού τον προτιμούν τα εκλεκτότερα ψάρια.

Είναι από ταλεγόμενα σκληρά δολώματα και θα αντέξει στο αγκίστρι μας περισσότερη ώρα απόκάποιο άλλο στην περίπτωση που έχουμε παρουσία μικρών ψαριών. Οι καλύτερες ώρεςγια να τον δολώσουμε είναι οι νυχτερινές. Αυτό το σκουλήκι θα δουλέψει καλύτερασε μικτούς βυθούς, σε τραγάνες ή λασποτραγάνες και σε αμμώδεις βυθούς πουαποτελούνται στο μεγαλύτερο μέρος τους από φυκιάδες.

Παραμένειαρκετή ώρα ζωντανό μέσα στο νερό προκαλώντας τα ψάρια με την κινητικότητα τουκαι τα ιριδίζοντα χρώματά του, ενώ με το αίμα που χάνει σιγά σιγά μαλαγρώνειτην περιοχή που το έχουμε ρίξει.

Ο τρόπος πουθα τον δολώσουμε, αν θέλουμε να βάλουμε κάποιο μεγάλο κομμάτι για μεγαλύτεραθηράματα, είναι με την ειδική βελόνα σε μονάγκιστρη αρματωσιά ,ενώ για διπλαριθα περάσουμε μικρότερα κομμάτια μέχρι να καλύψουμε το αγκίστρι.

Αν δενέχουμε σκοπό να τον χρησιμοποιήσουμε ολόκληρο σε ένα ψάρεμα και θέλουμε να τονδιατηρήσουμε ζωντανό, πρέπει να ξεκινήσουμε να τον δολώνουμε από την ουρά.

Αυτό πουπρέπει να προσέξουμε είναι να μην τον κόψουμε με το ψαλίδι αλλά να τον κάνουμενα κοπεί μόνος του.

Αυτό θα τοπετύχουμε αν τον πιέσουμε με τα δάχτυλα μας στο σημείο που θέλουμε ναχρησιμοποιήσουμε. Τότε αυτός θα κοπεί μόνος του χωρίς να χάσει το αίμα του απότο κομμάτι που έχει μείνει.

Για να τονδιατηρήσουμε ζωντανό θα τον βάλουμε σε μια λεκάνη με μεγάλη επιφάνεια ώστε ναμπορεί να είναι απλωμένος, στην οποία θα ρίξουμε τόσο νερό όσο χρειάζεται γιανα σκεπάσει τη ράχη του.

Ηθερμοκρασία περιβάλλοντος σε ένα σκιερό μέρος είναι η πιο κατάλληλη κατά τουςχειμερινούς μήνες ενώ όσο ανεβαίνει η θερμοκρασία πρέπει να τον διατηρήσουμεστο ψυγείο σε μια θερμοκρασία 8-10 βαθμούς Κελσίου.

Με αυτό τοντρόπο και με συχνές αλλαγές του νερού μπορούμε να τον διατηρήσουμε ζωντανόαρκετές ημέρες εως και εβδομάδες.

Αν δενέχουμε σκοπό να τον διατηρήσουμε ζωντανό θα τον βάλουμε σε ένα τάπερ όσο είναιακομα ζωντανός θα του ρίξουμε λίγο χοντρό αλάτι και θα τον βάλουμε στηνκατάψυξη.

Κατά τηναγορά θα επιλέξουμε αυτόν που ο χρωματισμός του είναι κόκκινου χρώματος, ενώ ανείναι σκούρο καφέ θα επιλέξουμε αυτόν που η ράχη του ιριδίζει πιο έντονα. Ανδεν έχουμε σκοπό να τον χρησιμοποιήσουμε άμεσα, θα διαλέξουμε ένα ολόκληρο καιθα το διατηρήσουμε όπως αναφέραμε πιο πάνω σε λεκάνη με νερό, προσέχοντας πάντατο νερό να είναι καθαρό χωρίς ίχνη αίματος.

Ο φαραώείναι ένα δόλωμα για όλες τις εποχές ενώ μερικά από τα εκλεκτότερα ψάρια που τοπροτιμούν είναι: η τσιπούρα ο σαργός το μυλοκόπι ο σηκιός το λαβράκι και τοφαγκρί.

Μάνα-μανάκι

Η μάνα είναιένα δόλωμα που ζει στην άμμο και απευθύνεται κυρίως στα ψάρια που αναζητούν τηντροφή τους εκεί. Ανήκει και αυτό στην κατηγορία των σκληρών δολωμάτων καιαντέχει περισσότερο στα τσιμπήματα των μικρών ψαριών.

Την μάναμπορούμε να την δολώσουμε με πολλούς τρόπους ανάλογα με τα ψάρια πουστοχεύουμε, όπως:

Α) Κομμένη σε λεπτές λωρίδες που θαπλέξουμε στο αγκίστρι

β) κομμένη στην μέση τυλίγοντας την μεελαστικό νήμα ή

γ) ολόκληρη αν γνωρίζουμε ότι στομέρος κυκλοφορούν μεγάλα ψάρια.

Τα μικρότερααυτού του είδους, τα μανάκια, μπορούμε να δολώσουμε ολόκληρα.

Τα ψάρια πουέχουν ιδιαίτερη αδυναμία σε αυτό το δόλωμα και μας ενδιαφέρουν περισσότεροείναι η τσιπούρα η μουρμούρα και ο σαργός ενώ δεν αφήνει αδιάφορα και αρκετάαπό τα άλλα είδη των ψαριών.

Για να τηνδιατηρήσουμε ζωντανή μπορούμε να την βάλουμε σε ένα κουτάκι με βρεγμένηεφημερίδα η σε ένα τάπερ με ψιλή άμμο και λίγο θαλασσινό νερό αλλά και στις δυοπεριπτώσεις θα την τοποθετήσουμε στην συντήρηση του ψυγείου τους καλοκαιρινούςμήνες. Τον χειμώνα μπορούμε να τις έχουμε σε μια λεκάνη με αρκετό νερό αλλάπρέπει να τους παρέχουμε οξυγόνο μέσω κάποιας αντλίας.

Αυτό που θαπροσέξουμε σε αυτή την περίπτωση είναι ότι αν κάποια ψοφήσει θα πρέπει να τηναπομακρύνουμε από την λεκάνη και να αλλάξουμε το νερό αν έχει βρωμίσει.

Με αυτούςτους τρόπους μπορούμε να τις διατηρήσουμε ζωντανές εως και δυο με τρειςεβδομάδες.

Για να τιςσυντηρήσουμε για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα καλό είναι να τις καταψύξουμε όσοαυτές είναι ακομα ζωντανές η να τις ανοίξουμε στη μέση και αφού πρώτα τιςκαθαρίσουμε να τις βάλουμε στην κατάψυξη με χοντρό αλάτι.

Κατά τηναγορά τους θα επιλέξουμε αυτές που έχουν σκούρο καφέ η μπεζ χρώμα και στονφωτισμό ιριδίζουν. Αν έχει χάσει το χρώμα της και έχει ασπρίσει αυτό είναισημάδι ότι δεν θα μείνει αρκετό καιρό ζωντανή.

Μονοδόλι

Το μονοδόλι ανήκει στην ίδιακατηγορία με την μάνα μόνο που δεν φτάνει σε αυτό το μέγεθος ενώ είναι και πιοευαίσθητο. Όπως το λέει και η λέξη όσο μεγάλο και αν είναι δολώνεται ολόκληροκαι με προσοχή ώστε να μην χάσει τα υγρά του.

Τα ψάρια πουτο προτιμούν είναι και εδώ η τσιπούρα η μουρμούρα ο σαργός ενώ πολλές φορές δεναφήνει αδιάφορο και το λαβράκι.

Ο τρόπος γιανα το διατηρήσουμε ζωντανό είναι ο ίδιος που ισχύει και στην μάνα . Η συντήρησήτου στην κατάψυξη δε συνιστάται γιατί με αυτό τον τρόπο η αποτελεσματικότητατου μειώνεται αρκετά.

Όπως η μάναέτσι και το μονοδολι εκτός από τους βυθούς που αποτελούνται από άμμο μπορούν ναδουλέψουν άριστα και σε μικτούς βυθούς, τραγάνες η αμμοφυκιάδες ενώ ηαποτελεσματικότητά τους παραμένει ίδια όλη την διάρκεια του χρόνου.

Εκτός από τογνωστό σε όλους μας εγχώριο μονοδόλι στην αγορά έχει κάνει την εμφάνιση του τατελευταία χρόνια και το εισαγόμενο. Είναι αρκετά πιο ανθεκτικό με μεγαλύτεροχρόνο ζωής με αρκετούς φίλους και άλλους τόσους εχθρούς.

Αμερικάνος

Αυτό τοσκουλήκι είναι ίσως το μόνο εισαγόμενο δόλωμα που το προτιμούν τα περισσότεραείδη ψαριών της θάλασσας μας.

Υπάρχουνψαράδες που η πρώτη τους επιλογή είναι ο αμερικάνος, ενώ όλα τα υπόλοιπα ταπαίρνουν για συμπλήρωμα. Αυτό το σκουλήκι δουλεύει άριστα σε όλων των ειδώντους βυθούς και όλες τις εποχές.

Το αίμα πουαφήνει σταδιακά όταν το έχουμε δολώσει μαλαγρώνει την γύρω περιοχήπροσελκύοντας τα ψάρια.

Ιδιαίτερηαδυναμία σε αυτό το σκουλήκι έχει η μουρμούρα, η τσιπούρα, ο σαργός και τολυθρίνι αλλά εκτός από αυτά νομίζω πως δεν υπάρχει ψάρι που θα αντισταθεί σεαυτό το δόλωμα.

Τα σκουλήκιαπου έχουν μικρό μέγεθος θα τα δολώσουμε ολόκληρα με την βοήθεια της ειδικήςβελόνας ενώ τα μεγαλύτερα μπορούμε να τα κόψουμε στην μέση και να τα χωρίσουμεσε δυο κομμάτια. Καλό είναι όμως πριν τα κόψουμε να τυλίξουμε λίγο ελαστικόνήμα σε δυο σημεία ώστε να δημιουργήσουμε άκρες και μετά να το κόψουμε. Με αυτότον τρόπο και τα δυο κομμάτια θα κρατήσουν το αίμα που μας ενδιαφέρειπερισσότερο σε αυτό το σκουλήκι.

Ο αμερικάνοςδιατηρείται στο ψυγείο σε θερμοκρασία 6-8 βαθμούς Κελσίου.

Για να τονδιατηρήσουμε περισσότερο χρόνο στο ψυγείο (2-3 εβδομάδες) θα πρέπει να τονβγάλουμε από την συσκευασία που το πουλάνε και να τον βάλουμε μέσα σε ένα ταπερμε λίγο θαλασσινό νερό.

Μαύρο (θυκαρίσιο)

Ανεξαιρέσουμε το γνωστό μουρμουροσκούλικο το αμέσως πιο αποτελεσματικό δόλωμα γιατις μουρμούρες είναι το μαύρο. Είναι ένα σκουλήκι που ζει αποκλειστικά σεαμμουδερούς βυθούς γι αυτό είναι γνωστό στα ψάρια που τρέφονται και κινούνταισε αυτούς. Ζει μέσα σε ένα μαλακό κέλυφος το οποίο είναι φυτεμένο βαθιά μέσαστην άμμο. Είναι ένα δόλωμα που δουλεύει όλες τις εποχές. Είναι αρκετά μαλακόκαι ευαίσθητο ενώ τα κατάλληλα καλάμια για να το στείλουμε πιο μακριά είναιτύπου light surf και beach ledgering.

Ιδιαίτεραικανοποιητικά αποτελέσματα θα έχουμε στο ψάρεμα της μουρμούρας αλλά δεν θααφήσει αδιάφορες τις τσιπούρες τα μπαρμπούνια τις κατσούλες τα λυθρίνια καιτους σαργούς.

Για να ταδιατηρήσουμε ζωντανά η καλύτερη λύση είναι η συσκευασία που θα τα αγοράσουμε.Δηλαδή τυλιγμένα σφιχτά σε μια βρεγμένη εφημερίδα στην συντήρηση του ψυγείου. Οχρόνος που θα διατηρηθούν ζωντανά και μόνο αν είναι φρέσκα δεν μπορεί ναυπερβεί τις τρεις με τέσσερις ημέρες.

Ακροβάτης

Ο ακροβάτηςείναι και αυτός εισαγόμενος και αποτελεί ένα καλό δόλωμα για το παράκτιο ψάρεμα!Ο τρόπος πουπροκαλεί τα ψάρια είναι ηέντονη κινητικότητα που έχει μέσα στο νερό.

Μερικά από ταψάρια που τον προτιμούν είναι η μουρμούρα, η τσιπούρα, το λαβράκι και ο σαργός.

Ο καλύτεροςτρόπος για να το παρουσιάσουμε είναι να πλέξουμε στο αγκίστρι μας κεντητά έναμε δυο σκουλήκια αφήνοντας τις άκρες του ελεύθερες να κινούνται.

Διατηρείταιστο ψυγείο στους 8-10 βαθμούς Κελσίου για δυο εβδομάδες περίπου.

Καραβιδάκι (πράσινο-κόκκινο)

Το πράσινοκαραβιδάκι είναι από τα πιο δημοφιλή δολώματα τόσο για την αποτελεσματικότητατου όσο και για την προσιτή τιμή του. Ζει σε αμμολασπώδες βυθούς και τοπροτιμούν περισσότερο οι μουρμούρες και οι τσιπούρες. Είναι αρκετά ευαίσθητοδόλωμα γι αυτό χρειάζεται προσοχή κατά την ώρα που θα το στείλουμε στη θάλασσαμε το καλάμι μας. Στις πολύ δυνατές βολές τις περισσότερες φορές το κεφάλι τουαποκολλάται από το σώμα του. Για να αποφύγουμε αυτό το φαινόμενο μια λύση είναινα το τυλίξουμε με λίγο ελαστικό νήμα.

Ιδιαίτερακαλά αποτελέσματα έχει τους ανοιξιάτικους και καλοκαιρινούς μήνες.

Από τηνστιγμή που θα το προμηθευτούμε μπορούμε να το διατηρήσουμε ζωντανό από μια έωςδυο ημέρες σε δροσερό περιβάλλον ή στην συντήρηση του ψυγείου. Ένα μυστικό γιανα το διατηρήσουμε περισσότερες ώρες ζωντανό είναι να το έχουμε σε ένα χάρτινοκαι υγρό κουτάκι και να αποφεύγουμε να το φέρνουμε σε επαφή με τον αέρα.

Το κόκκινοκαραβιδακι θεωρείται πιο αποτελεσματικό από το πράσινο και πραγματικά υπερτερείσε πολλά σημεία. Αν το δοκιμάσουμε θα δούμε ότι αρκετά είδη ψαριών το προτιμούνόπως η μουρμούρα η τσιπούρα ο σαργός το λυθρίνι το φαγκρί το λαβράκι και πολλάάλλα.

Είναι πιοανθεκτικό και σκληρό και σπανίως θα φύγει από το αγκίστρι κατά το πέταγμα.Δουλεύει όλες τις εποχές του χρόνου και όλες τις ώρες του εικοσιτετραώρου.

Αντίθετα απότο πράσινο το κόκκινο καραβιδακι μπορούμε να το διατηρήσουμε ζωντανό λίγεςμέρες παραπάνω αν το έχουμε μέσα σε μια λεκάνη με νερό σε δροσερό μέρος και τουπαρέχουμε οξυγόνο με κάποια αντλία.

Το κόκκινοκαραβιδάκι σε αντίθεση με το πράσινο μπορούμε να το καταψύξουμε πάντα όμως όσοείναι ζωντανό και να το χρησιμοποιήσουμε ξανά σε ένα άλλο ψάρεμα.

Έχοντας,λοιπόν, υπόψη μας όλα τα παραπάνω, δε θα δυσκολευτούμε να κάνουμε τη σωστήεπιλογή και αγορά των δολωμάτων μας, αυξάνοντας τις πιθανότητές μας γιαεπιτυχημένα ψαρέματα. Επίσης, συντηρώντας σωστά τα δολώματά μας, θα ταδιατηρούμε πάντα σε καλή κατάσταση (είτε ζωντανά είτε κατεψυγμένα) ώστε να ταχρησιμοποιήσουμε στην επόμενη εξόρμησή μας.!!!!!



Το Σαλταρέλο
έχει όλα τα χαρακτηριστικά του γνωστού μας Ακροβάτη, είναι όμως κατά πολύ λεπτότερο, μικρότερο και νευρικότερο, ενώ αποτελεί ιδανικό δόλωμα στο ψάρεμα με τρόπο Εγγλέζικο.

Το Σαλταρέλο πωλείται μέσα σε μικρά χάρτινα κουτάκια, διατηρείται ζωντανό για δεκαπέντε περίπου μέρες σε δροσερό περιβάλλον και ακόμα καλύτερα στη συντήρηση ψυγείου. Είναι ευκολόχρηστο δόλωμα , απευθύνεται στις: μουρμούρες, τσιπούρες, σαργούς, κακαρέλους, χωρίς να αγνοήσουμε και τα υπόλοιπα ψάρια, τα οποία ποτέ δε λένε όχι σε ένα καλοδολωμένο αγκίστρι με Σαλταρέλο, ειδικά αν ψαρεύουμε με Εγγλέζικο.

Δολώνεται σε αγκίστρι με λεπτό κατά προτίμηση στέλεχος, περνώντας το αγκίστρι από το εσωτερικό του σκουληκιού, σκεπάζοντας το, ενώ αφήνουμε και κάποιο μικρό περίσσευμα στην άκρη του αγκιστριού. Η ακίδα όπως και στα περισσότερα δολώματα, βρίσκεται εκτός δολώματος για να καρφώσει το ψάρι, το οποίο και θα τσιμπήσει. Ψαρεύεται όλες τις ώρες, τόσο σε πεταχτάρια από την ακτή, όσο και στη ρηχή καθετή, αλλά όπως προαναφέραμε είναι ίσως το ιδανικότερο σκουλήκι για Εγγλέζικο.

Καραβίδα πράσινη ¨Ένα φθηνό κοινότατο δόλωμα σε όλη την ελληνική επικράτεια, πολύ οικονομικό λόγο εύκολης αλιείας του για αυτό και το προτιμούν όλοι οι παραγαδιάρηδες και όχι μόνο. Δουλεύει το ίδιο καλά απ έξω, αλλά και στην βάρκα για καθετή. Ψαρεύει όλες τις εποχές του χρόνου και σε όλους τους ελληνικούς βυθούς. Διατηρείται στο πριονίδι συνήθως για 2 ημέρες το πολύ, αλλά εμείς καταφέραμε και την διατηρούμε ζωντανή όσο χρόνο θέλουμε εμείς. Κινητικότατο δόλωμα όσο παραμένει ζωντανό, για αυτό και δολώνουμε προσεχτικά απ την ουρά και βγάζουμε την μύτη του αγκιστριού στα πρώτα πόδια του θώρακα. Η θερμοκρασία συντήρησης του είναι 10-14 βαθμούς Ψαρεύεται περισσότερο την ημέρα. Κατάλληλο για όλα τα ψάρια και επιτυχημένη επιλογή του ψαρά τόσο απ έξω, όσο και μέσα από το σκάφος. Ψαρεύει σε όλους τους ελληνικούς βυθούς ΠΟΡΦΥΡΑ Μαλάκιο που ζει σε όστρακο το οποίο χρειάζεται να σπάσουμε για να δολώσουμε το σώμα του. Εξαιρετικό δόλωμα, ανθεκτικό στο λιανωμα κυρίως για τσιπούρες που είναι δύσκολα και γεμάτα καχυποψία ψαριά. Δουλεύει καλά την ημέρα αλλά και την νύχτα. Είναι κατά τους χειμερινούς μήνες η επιλογή έμπειρων ψαράδων τσιπούρας, ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχει άλλο ζωντανό διαθέσιμο για τσιπούρες. Διατηρούνται σε δροσερό, σκιερό μέρος με θαλασσινό νερό. Το σημαντικότερο είναι να θυμηθούμε τα παιδικά μας χρόνια, μπορούμε και μόνοι μας να τα πιάσουμε σαν δόλωμα. ΣΚΑΡΤΣΙΝΙ Οστρακόδερμο που ζει σε αλλά κενά όστρακα που τα χρησιμοποιεί σαν κατοικία, συνεχίζοντας μέχρι να βρει μεγαλύτερο και πιο ταιριαστό σπιτικό. Αφού σπάσουμε το αστακό προσεκτικά αφαιρούμε τα δυο δαγκανάρια για να τα δολώσουμε μετά. Δολώνουμε ολοζώντανο το σκαρτσίνι, περνώντας το αγκίστρι κατά μήκος του σώματος, αρχίζοντας από την ουρά καταλήγοντας στον θώρακα βγάζουμε το αρπάδι όπως ακριβώς στο καραβιδάκι. Μπορούμε αφού κόψουμε τα δαγκαναρια να τα δολώσουμε και αυτά με μεγάλο αγκίστρι που διαθέτει κουρμπα. Τα αναζητούμε σε λιμανάκια όπου οι ψαράδες καθαρίζουν τα δίχτυα τους. ΚΑΒΟΥΡΑΚΙ Οστρακόδερμο που ζει στα βραχάκια των ακτών. Θα προσπαθήσουμε να το κρατήσουμε ζωντανό στο αγκίστρι μας με σκοπό να προσελκύσουμε κάποια μεγάλη τσιπούρα "τη βασίλισσα της θάλασσας" με τις φυσικές του κινήσεις. Θα το καρφώσουμε μπροστά ανάμεσα από τα μάτια, θα το περάσουμε σχεδόν ολόκληρο και θα ξανά καρφώσουμε από κάτω προς τα επάνω, αυτή τη φορά στο πίσω μέρος ώστε το αρπάδι να φανεί στη πάνω πλευρά και το μεγάλο αγκίστρι μας να αγκαλιάζει όλο το σώμα του καβουριού. ΤΟ ΔΑΓΚΑΝΑΡΙ Από μεγάλα καβούρια της ανεμότρατας που δυστυχώς αποψιλώνει τον βυθό. Αφού το αποκόψουμε από το καβούρι κόβουμε λίγο στο σημείο αυτό και μετά αφαιρούμε το κινητό μέρος της δαγκάνας για να περάσουμε από εκείνο το σημείο το αγκίστρι μας. ΙΩΔΙΟΥ Είναι εξαιρετική επιλογή για ψάρεμα ημερήσιο αλλά ακόμη και νυχτερινό. Ένα πολύ αποτελεσματικό δόλωμα και το όνομα του προέρχεται απ τη μυρωδιά του. Όταν κόβουμε για να το δολώσουμε τα υγρά που εκκρίνει είναι σκέτο ιώδιο. Είναι και αυτό πολύ σπάνιο δόλωμα. Προσοχή γιατί ψαρεύει από το κεφάλι και 6 εκατοστά πιο κάτω, επειδή το υπόλοιπο σώμα του είναι πολύ μαλακό. Σε περίπτωση που την 2η η 3η ημέρα εξακολουθούμε να ψαρεύουμε είναι απαραίτητο να αλατίσουμε τις ουρές με σκοπό να σφίξουν και με αυτό τον τρόπο να είναι εφικτή η δόλωσα μας. Ψαρεύει όλες τις εποχές του χρόνου. Χρειάζεται φροντίδα στην μεταφορά του επειδή είναι πολύ μαλακό δόλωμα. Για την συντήρηση του απαραίτητα θαλασσινό νερό, σκεπάζοντας τα δολώματα με αυτό και αφήνοντας τα σε δροσερό, σκιερό χώρο. Η σωστή θερμοκρασία είναι 8-14 βαθμούς Κέλσιου γι αυτό τους καλοκαιρινούς μήνες χρειάζεται περισσότερη προσοχή στη σωστή θερμοκρασία. Είναι κατάλληλο δόλωμα για ψάρεμα σε όλους τους τύπους του ελληνικού βυθού και δεν πρέπει να χαραμίζεται στο λιάνωμα.