Ανδρέας Κωστανάσιος - Κώστας Μακρής: Οι DALTON των ελληνικών βυθών
Είναι γνωστοί στον κύκλο των υποβρύχιων κυνηγών αρκετά χρόνια τώρα, ο πολύς κόσμος όμως τους έμαθε μέσα από τους αγώνες του «Γλαύκου» στη Μακρόνησο και τη Μονεμβασιά, όπου κατέκτησαν και τις δύο φορές την πρώτη θέση. Ας τους γνωρίσουμε κάπως καλύτερα........
Πόσα χρόνια ασχολείστε με το ψαροτούφεκο και πόσα χρόνια είστε ομάδα;
Κωστανάσιος: Πρωτοέπεσα στο νερό με όπλο το 1987. Από τότε ψαρεύω συστηματικά χειμώνα - καλοκαίρι. Εκτοτε έχω ψαρέψει με αρκετό κόσμο, επώνυμους και μη. Αλλά όταν γνωρίστηκα με τον Κώστα, δέσαμε απίστευτα μεταξύ μας και από τότε είμαστε αχώριστοι.
Μακρής: Σχετικά αργά ξεκίνησα να ασχολούμαι με το ψαροτούφεκο. Και αυτό έγινε το 1995 με έναν καλό μου φίλο, το Πέτρο Σταθάκο και κατόπιν τούτου γνωριστήκαμε με τον Αντρέα που ήταν ο βασικότερος λόγος να μυηθώ περισσότερο στον χώρο του υποβρύχιου κυνηγιού.
Οι γνώμες για το βαθύ και το ρηχό ψάρεμα και για το ποιο είναι αποδοτικότερο, διχάζονται. Εσείς τι προτιμάτε από τα δύο και γιατί;
Κωστανάσιος: Το πάθος μου για το βάθος πιστεύω ότι είναι έμφυτο από τη στιγμή που έβαλα μάσκα στο πρόσωπο για πρώτη φορά. Φυσικά υπήρχε ένας μικρός ψυχολογικός φραγμός μέσα μου, διότι στη δεκαετία του ‘80 υπήρχαν πολύ λιγότερες γνώσεις πάνω στο αντικείμενο. Αυτό το ψυχολογικό εμπόδιο μου έφυγε όταν πρωτοπήγα για ψάρεμα με τον πανελληνίως γνωστό και όχι μόνο R. CALICH. Από τη στιγμή εκείνη, όχι μόνο το ξεπέρασα εντελώς, αλλά και κυνηγούσα σε βάθη τα οποία ήταν αρκετά μεγάλα για εκείνες τις εποχές. Φυσικά δηλώνω και λάτρης του πολύ ρηχού ψαρέματος, το οποίο για όποιον ξέρει να το εφαρμόζει είναι πολύ αποδοτικό.
Μακρής: Αν ο αυτοσκοπός είναι σε κάθε μας εξόρμηση να πιάσουμε ψάρια, προσωπικά πιστεύω πως θα πρέπει να πράξουμε ανάλογα με τα πρέπει της θάλασσας. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να αφουγκραζόμαστε απόλυτα τα μηνύματά της και να πράττουμε ανάλογα. Οσον αφορά τώρα το βάθος, έχω να πω πως πάντα θα υπάρχει και πιο βαθιά από αυτό που μπορούμε. Το ψάρεμα που επιλέγω να κάνω όλες τις εποχές του χρόνου, είναι συνήθως το βαθύ ψάρεμα. Ο λόγος; Δεν ξέρω, πες το συνήθεια. Στις μέρες μας οι ψαροκυνηγοί εφαρμόζουν διάφορες τεχνικές στο ψάρεμά τους. Εσείς έχετε κάποια αγαπημένη τεχνική;
Κωστανάσιος: Ολα αυτά τα χρόνια έχω δοκιμάσει όλες τις τεχνικές που υπάρχουν. Αυτή που με κέρδισε, όμως, είναι η άμεση επίθεση στο θήραμα, δηλαδή η προσέγγιση με βαθύ πλανάρισμα και το χτύπημα του ψαριού έξω από την τρύπα είτε αυτό κινείται είτε όχι.
Μακρής: Ο τρόπος κυνηγιού που με συναρπάζει, χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι και ο αποδοτικότερος στη σύλληψη θηραμάτων, είναι το καρτέρι είτε γίνεται ρηχά είτε βαθιά. Σε γενικές γραμμές, όμως, ανάλογα με τον τόπο που ψαρεύω κρίνω και πράττω για την καταλληλότερη τεχνική και απόδοση.
Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο θήραμα που προτιμάτε να κυνηγάτε; Αν ναι, ποιο είναι αυτό και για ποιους λόγους το έχετε ξεχωρίσει από τα υπόλοιπα ψάρια;
Κωστανάσιος: Πάντα ξεχώριζα τον ροφό ως ένα εκλεκτό θήραμα του ψαροτουφεκά. Το θεωρώ ψάρι ορόσημο για κάθε υποβρύχιο ψαρά, καθώς η σύλληψή του σηματοδοτεί και την καταξίωσή του.
Τίποτα δεν συγκρίνεται λοιπόν για μένα, με το χτύπημα ενός μεγάλου ροφού στο ανοιχτό νερό.
Μακρής: Η σφυρίδα είναι το ψάρι που με συναρπάζει μακράν από τα υπόλοιπα ψάρια. Ο βιότοπος, οι συνήθειες, η συμπεριφορά και οι αντιδράσεις του ψαριού αυτού είναι μοναδικές και τυγχάνουν ιδιαίτερης αξίας, για μένα προσωπικά.
Τι όπλα χρησιμοποιείτε στο ψάρεμά σας;
Κωστανάσιος: Ενα καλοστημένο και δυνατό λαστιχοβόλο 110 εκατοστών το οποίο είναι ικανό να διαπερνάει μεγάλα μαύρα, αλλά και να προλαβαίνει τις εκρηκτικές αντιδράσεις των συναγρίδων.
Ποια είναι η γνώμη σας για τους αγώνες υποβρύχιου ψαρέματος και ποιες οι εμπειρίες σας από αυτούς που έχετε συμμετάσχει μέχρι τώρα;
Κωστανάσιος: Πιστεύω ότι οι αγώνες υποβρύχιου κυνηγιού βελτιώνουν απίστευτα τον ψαροτουφεκά ως ψαρά και γενικά τον βοηθάνε να συμπεριφέρεται πολύ πιο ώριμα και συνετά στα προσωπικά του ψαρέματα.
Το ψάρεμα υπό την πίεση του χρόνου που υπάρχει στους αγώνες βοηθάει σε αυτό.
Μέχρι τώρα έχω λάβει μέρος σε τέσσερις αγώνες και μέσα από αυτούς έχω βιώσει πολύ όμορφες και δυνατές καταστάσεις, έχω κάνει αρκετούς φίλους και φυσικά έχω βελτιωθεί κατά πολύ στα προσωπικά μου ψαρέματα.
Μακρής: Πριν ασχοληθώ με τους αγώνες πίστευα πως ήμουν ένας καλός ψαροκυνηγός και αυτό μου έφτανε. Αυτό, όμως, διαφέρει κατά πολύ από το να το αποδείξεις σε έναν αγώνα, σε συγκεκριμένο χρόνο και κοινή ψαρευτική επιλογή. Πιστέψτε με, το να φέρεις μετρήσιμο ψάρι στη ζυγαριά ενός αγώνα, προϋποθέτει ιδιαίτερη προσπάθεια. Η αξία, όμως, της συγκεκριμένης προσπάθειας είναι ιδιαίτερα σημαντική και το χειροκρότημα του κόσμου το κερδίζεις και δεν μπορεί να στο στερήσει κανείς, είτε έχεις την ευτυχία να διακριθείς είτε όχι.
Προσωπικά, με στεναχωρεί πολύ που δεν ξεκίνησα να συμμετέχω στα αγωνιστικά δρώμενα πολύ νωρίτερα, φοβούμενος κάποιο νεανικό στραπατσάρισμα του εγωισμού μου. Από έναν αγώνα παίρνεις, μόνο αν έχεις ανοιχτό μυαλό.
Είμαι σίγουρος ότι πολλοί απορούν πώς προέκυψε το όνομα DALTON. Θα μου πείτε γι’ αυτό;
Κωστανάσιος - Μακρής: Ρωτήστε τον νονό μας... Τάκης Καλαποθάκης λέγεται, (γέλια)
Θέλω να μου πείτε το μεγαλύτερο και το βαθύτερο ψάρι που έχετε χτυπήσει;
Κωστανάσιος: Το μεγαλύτερο ψάρι είναι κοινό και για τους δυο μας, μια και το τουφεκίσαμε ταυτόχρονα και οι δύο, όσο και αν αυτό ακούγεται παράξενο. Το αποτέλεσμα αυτής της ιδιότυπης βολής ήταν ένα χοντρό μαγιάτικο, βάρους 53 κιλών.
Τώρα όσον αφορά στο βαθύτερο ψάρι, ήταν ένας μεγάλος ροφός που χτυπήθηκε σε βάθος 51 μέτρων.
Μακρής: Εκτός από το μαγιάτικο που ήταν κοινή σύλληψη με τον Αντρέα, ένα ψάρι άξιο αναφοράς ήταν ένας ροφός 33 κιλών πιασμένος στον Κορινθιακό.
Το πιο βαθύ μου ψάρι, πάλι, ήταν μία σφυρίδα που χτυπήθηκε στα 46 μέτρα.
Κατά τη γνώμη σας τα ψάρια έχουν μειωθεί; Και αν ναι, πού νομίζετε ότι οφείλεται αυτό;
Κωστανάσιος: Βασικά, πιστεύω πως έχουν μειωθεί κάποια συγκεκριμένα είδη από συγκεκριμένα αλιευτικά εργαλεία (παράνομα και μη) και τα υπόλοιπα είτε έχουν βαθύνει είτε έχουν εξελίξει νέους τρόπους επιβίωσης απέναντι στον άνθρωπο κυνηγό.
Μακρής: Αν νομίζουν κάποιοι πως ο ψαροκυνηγός ευθύνεται για τη μείωση των πληθυσμών που αλιεύονται με συγκεκριμένο τρόπο κάνουν μεγάλο λάθος. Οι άμυνες και οι συνήθειες των ψαριών έχουν αλλάξει κάνοντάς τα να αποτραβηχτούν από την ακτογραμμή. Οι πληθυσμοί των ψαριών είναι απίστευτοι εκεί που δεν μπορεί να επιχειρήσει ένας ψαροκυνηγός.
Τι θα συμβουλεύατε ένα νέο παιδί που ξεκινάει τώρα να ασχολείται με αυτή την τόσο όμορφη ενασχόληση;
Κωστανάσιος - Μακρής: Η πιο ωραία στιγμή του ψαρέματος είναι η επιστροφή στο σπίτι. Αυτό τα λέει όλα.
Αντρέα και Κώστα, σας ευχαριστώ πολύ και σας εύχομαι κάθε επιτυχία στο μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου